-
1 able
['eɪbl]adjto be able to do sth — ( capable) umieć coś (z)robić; ( succeed) móc coś zrobić, zdołać ( perf) coś zrobić
* * *['eibl]1) (having enough strength, knowledge etc to do something: He was able to open the door; He will come if he is able.) w stanie2) (clever and skilful; capable: a very able nurse.) zdolny3) (legally competent: able to vote.)•- ably -
2 can
I 1. n( for foodstuffs) puszka f; (for oil, water) kanister m2. vt II [kænˌ kən] negative cannot, can't, conditional and pt could, aux vb1) ( be able to) mócyou can do it if you try — możesz to zrobić, jeśli się postarasz
2) ( know how to) umieć3) (expressing permission, disbelief, puzzlement, possibility) móc* * *[kæn] I negative - can't; verb1) (to be able to: You can do it if you try hard.) móc2) (to know how to: Can you drive a car?) potrafić3) ((usually may) to have permission to: You can go if you behave yourself.) móc, mieć zezwolenie4) (used in questions to indicate surprise, disbelief etc: What can he be doing all this time?) mócII 1. noun(a metal container for liquids and many types of food: oil-can; beer-can; six cans of beer.) puszka2. verb(to put (especially food) into cans, usually to preserve it: a factory for canning raspberries.) puszkować- canned- cannery
См. также в других словарях:
umieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIb, umiem, umie, umieją, umiał, umieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mieć opanowaną jakąś wiedzę, znać coś; wykazywać znajomość czegoś; być biegłym w czymś; mieć talent do czegoś … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zrobić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}robić I{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}co z tym fantem zrobić; nie mieć co ze sobą zrobić; nie (umieć, potrafić) zrobić kroku; nie wiedzieć, co zrobić z rękami; sam diabeł {{/stl 7}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
umieć — ndk II, umiećem, umiećesz, umiećeją, umiećej, umiał, umiećeli, umiany 1. «mieć praktyczną znajomość czegoś, być biegłym w czymś» Umieć pisać, czytać, tańczyć. Umieć coś na pamięć. ◊ Umieć lekcję, umieć geografię, historię itp. «być przygotowanym… … Słownik języka polskiego
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
potrafić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk a. ndk VIIb, potrafićfię, potrafićfi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być w stanie zrobić coś, dokazać czegoś, umieć coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Potrafiła dobrze gotować, piec. Nie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
złoty — złoci 1. «zawierający złoto; zrobiony ze złota; taki jak ze złota (np. pozłacany)» Złoty pierścionek, łańcuszek. Złota obrączka. Złote monety. Złoty kielich. ∆ Złoty medal, złoty krzyż «medal, krzyż ze złota lub pozłacany, stanowiący najwyższe w… … Słownik języka polskiego
złoty — 1. Mieć złote ręce «umieć coś świetnie zrobić, radzić sobie doskonale z każdą pracą»: Miał złote ręce. Pracował (...) składnie i szybko, a robota, którą wykonywał, miała zawsze „sznyt” – nie była wymęczona, zapaćkana klejem i zabrudzona palcami.… … Słownik frazeologiczny
krok — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ruch wykonywany przy chodzeniu, polegający na podniesieniu nogi do góry, przesunięciu jej do przodu i postawieniu; długość przebytej w ten… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
być na bakier — 1) Nie umieć, nie znać się, nie orientować się w czymś Eng. To be ignorant, unfamiliar, or disoriented; not to be knowledgeable 2) Nie być w stanie dobrze coś zrobić z powodu wyjścia z wprawy Eng. To be unable to perform well because of lack of… … Słownik Polskiego slangu